Van La Maddalena naar Cala Garibaldi

Op dinsdag gaat Pieter terug naar de charmante tandarts om zijn kies te laten vullen. Hij is onder de indruk van de uitgebreide hygiënische maatregelen die getroffen worden (veel meer dan in NL). Ondertussen gaat Brigitte naar de wasserette. We doen nog wat boodschappen en kopen een Italiaans gastenvlaggetje, tot nu toe behielpen we ons met het Ierse exemplaar dat er best op lijkt. 

‘s Avonds eten we op een terrasje in een klein straatje bij een restaurant dat echt traditioneel Sardijns kookt. We eten er heerlijk, oa Pane Frattau en Parmigiana di pesce e melanzane. 
De volgende ochtend vertrekken we naar het naastgelegen eiland Caprera waar we (na 10 mijl zeilen) ankeren in de Cala Garibaldi. Deze baai is vernoemd naar de bekende 19e eeuwse Italiaanse generaal, zijn huis en graf liggen op de heuvel die hier aan de zee grenst. Aan deze baai ligt ook een inmiddels verlaten Club Med resort (uit 1954, een van de eerste). We gaan met de rubberboot naar de kant voor een wandeling. Jammergenoeg kunnen we het Club Med terrein niet op, er staat een hek omheen. 
Als de dagtoeristen zijn verdwenen liggen we met 15 boten in deze Cala. Er zijn opvallend veel catamarans bij. We zien hoe sommige mensen klunzen bij het ankeren (geven veel te weinig ketting waardoor het anker zich niet kan ingraven in het zand). Het valt ook niet mee als je een weekje een boot huurt en (wellicht) nog nooit eerder geankerd hebt. Als het donker wordt horen we op een van de boten iemand a capella Franse chansons zingen.