Met de auto naar Riga

Via Linards, onze vriendelijke en uiterst behulpzame jonge havenmeester, hebben we een auto gehuurd. Alle grote verhuurbedrijven hadden geen auto beschikbaar, de lokale verhuurbaas zou een 10 jaar oude VW-bus voor 30 euro per dag  leveren, tussen 8 en half 9. Om half 9 was er nog geen auto, hij kwam wat later (tegen negenen). Bij nader inzien kon hij ook een KIA personenauto (een prima handgeschakeld dieseltje, voor 25 euro per dag!) leveren, dat hadden wij toch liever ..... Linards had nog een grote gasfles (over van het laatste festival in Ventspils) die naar Riga moest, en vroeg ons of we die mee wilden nemen. Uiteraard wilden wij dat wel.

Via de E22 (klinkt als een 'grote weg' maar is gewoon een provinciale tweebaans weg waar je max 90 mag rijden) rij je in 2,5 uur rechtstreeks van Ventspils naar Riga. Onderweg rijden we door grote bossen en langs akkers (graan, mais, hooischoven). Het land is dunbevolkt (in totaal 2 miljoen mensen waarvan er 800.000 in Riga wonen), dus weinig dorpjes en bebouwing.

We zitten in een mooi modern hotel aan de rivier in de oude stad (prima aanbieding via booking.com). De gasfles zetten we na overleg met de receptie in de bagageruimte, en we bellen de man van het gasbedrijf dat hij hem daar kan oppikken. Later blijkt dat dat prima gelukt is. Linards ook weer blij!

We verkennen de stad eerst wat op eigen houtje en lunchen op een terrasje. Later op de dag hebben we een gids gehuurd (via de VVV) voor een privé stadstour. Inga is onze gids, zij is midden 50 en zeer trots op haar mooie land, prachtige stad en de onafhankelijkheid van Letland. Ze heeft tijdens de Sovjetbezetting 4 jaar in Rusland gestudeerd (maar heeft over de Russen weinig positiefs te melden, over de Duitse bezetters overigens ook niet). 

Inga vertelt ons uitgebreid over de historie van Riga, laat ons panden uit verschillende eeuwen en architectuurstromingen zien en beantwoordt onze vragen. Echt heel leuk en interessant!

Riga is een mooie stad, met een relatief compact oud centrum dat je te voet goed kunt bestrijken. Alhoewel er in WOII en in een Sovjettijd veel is vernield, is er de laatste decennia veel gerestaureerd en opnieuw opgebouwd. Volgens Inga meestal betaald door particulieren (al dan niet in collectief) en soms ook met EU geld. 

Er zijn veel symbolen in Riga, die waardevol zijn voor de bewoners van de stad. Zo is de kat een symbool (op een mooi art deco huis geplaatst door een succesvolle Letse koopman omdat hij lak had aan het Duitse koopmansgilde waar hij geen lid van mocht worden). Een ander symbool is de sleutel. De gouden sleutel van de stad werd als het bewind ervan werd overgedragen aan een andere natie, overgedragen aan de nieuwe bewindvoerder. De Sovjets weigerden in 1991 de sleutel over te dragen aan de regering van onafhankelijk Letland (die sleutel ligt nog steeds in Moskou). Alle bewoners van de stad hebben toen oude sleutels ingeleverd en die zijn omgesmolten tot een grote sleutel die in een vitrine staat bij het stadhuis. De nieuwe sleutel is van iedereen die in de stad woont!

Inga vertelt dat het toerisme in de stad hard getroffen wordt door Corona. Het is inderdaad nergens druk.

De stad is heel gezellig, overal zijn terrasjes en restaurantjes. Hier en daar wordt muziek gemaakt. Op het stadhuisplein staat een man operaliederen te zingen, het klinkt geweldig. Inga vertelt dat hij een professionele operazanger is.

We bezoeken een klein drankzaakje met Inga, waar we een typisch drankje uit Riga drinken: black balsam. Het is een kruidendrankje met hoog alcoholpercentage (het zou de Russische tsarina nog van haar indigestie af geholpen hebben).  We kopen de zwarte bessenvariant (iets minder medicinaal van smaak dan de zwarte variant) om uit te proberen bij toekomstige opstappers.

's Avonds eten we bij restaurant 'de sleutel van Riga', bij live muziek (gitarist).