Dagje Liepaja (en Karosta)

Weer een lekker zonnig dagje, 28 graden met een licht windje. Eerst een bezoekje aan de havenmeester. Deze werkstudent vertelt dat de jachthaven vanwege Corona dit jaar 70% minder omzet draait. Hij vertelt verder dat men bezig is de jachthaven uit te breiden en te moderniseren. Er komen wat meer ligplaatsen met vingersteigers, zie hieronder de artist impression  (let op de gehesen zeilen bij elke aangelegde zeilboot!). In november 2020 moet het klaar zijn. 

Het gebied rond de jachthaven is al geüpgrade: er staan dure hotels, een  futuristisch concertgebouw, en er is een boulevard aangelegd. Aan de overkant van het kanaal is een industrieterreintje waar zo te zien niet al te veel activiteit is. Ook in de vissershaven naast de jachthaven zien we weinig gebeuren (misschien omdat het weekend is?). 

We nemen bus 22 (een soort buurtbus, waar 18 mensen in kunnen en die elke 10 minuten gaat) die ons voor 80 eurocent per persoon naar het 5 kilometer verderop gelegen Karosta brengt. Karosta  is de grootste historische militaire basis van de Baltische staten, riant aangelegd door de Russische tsaar eind 19e eeuw (het is een zgn ijsvrije haven), met mooie klassieke kazernes, paviljoens en een grote (Nicolaas) kathedraal gelegen in lommerrijke parken. Later hebben de Sovjets het ook als militaire basis voor het Baltisch gebied gebruikt.

De kathedraal heeft blinkende goudkleurige uivormige koepels, die schitteren in de zon.

We nemen een kijkje binnen, maar daar is niet veel bijzonders meer te zien (de Russen hebben het na WOII gebruikt als marine clubhuis). Als er een oud vrouwtje aankomt met een soort schortje voor Brigitte (die een keurige bermuda draagt, maar dat is in een Russisch orthodoxe kerk blijkbaar niet toegestaan) maken we ons snel uit de voeten. 

De min of meer vervallen oude (maar toch nog mooie en charmante) panden (allen bewoond door meerdere families) worden afgewisseld met lelijke in slechte staat verkerende woonblokken uit de Sovjettijd. Als je ziet hoe mensen daar wonen, ben je blij dat je wiegje in Nederland heeft gestaan! Toch zie je tussen de flats families gezellig barbecuen, ze maken er het beste van!

We drinken een cappuccino bij de oude militaire gevangenis, de enige plaats in Karosta waar je iets kunt krijgen. Verder is er geen enkel restaurantje/terrasje (we hebben ook maar 1 winkel gezien) in deze plaats waar nog 5000 mensen wonen (in de gloriedagen woonden er 40.000).

‘s Middags verkennen we Liepaja, de derde grootste stad van Letland, verder. Het is een universiteitsstad met een heel afwisselende architectuur en veel groen. Er zijn Art-nouveau panden, oude havenpakhuizen, houten woonhuizen, moderne panden en lelijke Sovjetflats. De doorgaande wegen zijn geasfalteerd, zijstraten bestaan uit kasseien. De meeste panden hebben dringend een opknapbeurt nodig. 

Het gymnasium (zie foto hieronder) is al wel mooi opgeknapt)

We doen boodschappen vlakbij de jachthaven (bij de grote supermarkt vlak over de brug rechts), waar we inslaan voor de komende dagen en borrelen en eten daarna buiten in de kuip, lekker in de zon. We hebben vandaag ons target van 10.000 stappen ruim gehaald: we maakten 17.000 stappen (ruim13 kilometer), weliswaar geen alternatieve (Nijmeegse) vierdaagse, maar toch!